നോട്ടം 10

പികെ ഗണേശൻ

2002 ൽ സാഹിത്യത്തിന് നോബൽ സമ്മാനം നേടിയ ഹംഗേറിയൻ നോവലിസ്റ്റ് ഇംറേ കെർട്സിൻറെ ഏറെ പ്രശസ്തമായ നോവലാണ് പിറക്കാത്ത മകനുള്ള പ്രാർത്ഥന,Kaddish For an Unborn Child.നാസികാലത്ത് ഏറെ കാലം തടവറയിലായിരുന്നു ഇംറേ കെർട്സ്.ആ തടവറരേഖയിൽ ഇംറേ കെർട്സ് മരിച്ചെന്നാണ് വിവരം.സ്വന്തം ജീവിതം തന്നെയാണ് അദ്ദേഹം പിന്നീട് സാഹിത്യത്തിനു പകുത്ത് നൽകിയത്.പീഢനം ഏറ്റുവാങ്ങിയ ഓർമ്മകളിലൂടെ, സ്വന്തം ജീവിതത്തിന്റെ, വേട്ടയാടപ്പെട്ട കൂടപിറപ്പുകളുടെ ഓർമ്മകളിലൂടെ, മുറിവുകളിലൂടെ അനുഭവങ്ങൾ വാക്കുകളായി.ഓരോ വാക്കിലും ചോരപൊടിയുന്ന മുറിപ്പാടുകളുടെ ഓർമ്മകളുണ്ട്.വേട്ടയാടപെട്ട മനുഷ്യരുടെ നിലക്കാത്ത വേദനകളുടെ തീർത്ഥാടനമാണ് ഇംറേയുടെ എഴുത്ത്.

എന്തെഴുതുന്നതിനെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോഴും ഓഷ്വിറ്റ്സ് മനസ്സിൽ വരുന്നു.ആദ്യ നോവലായ Fateless ൽ തുടങ്ങിയ അതേ ഒബ്സെഷൻ പിന്നീട് എഴുതിയപ്പോഴും സംഭവിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് അദ്ദേഹം സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഇംറേയുടെ ടിപ്പിക്കൽ രചനയാണ് For an Unborn Child.നോവലിലെ നായകൻ സാഹിത്യകാരനാണ്.എഴുതുമ്പോൾ സംവാദത്തിലേർപെടുന്ന രീതിയിലാണ് എഴുത്ത്,സംവാദം മറ്റൊരാളുമായോ,മറ്റൊരാളില്ലെങ്കിൽ അവനവനുമായോ.അവനവനുമായി സംസാരിക്കാനുള്ള ഭാഷ തടവറജീവിതം പകർന്നു നൽകിയതാണ്.ഒരാൾ ജനിക്കുന്നത് ഒറ്റയ്ക്കൊരു വ്യക്തിയായിട്ടാണ്.പിന്നീടാണ് മറ്റു പലതിന്റെയും ഭാഗമാകുന്നത്.തന്നിൽ നിന്ന് തന്നെ രക്ഷപ്പെടാനുള്ള മാർഗമാണ് എഴുത്ത്.ആരോടും സംസാരിക്കാനില്ലെങ്കിൽ തന്നോടു തന്നെ സംസാരിക്കാനുള്ള ഭാഷ.പലപ്പോഴും നാം വാക്കിനും മൗനത്തിനും ഇടയിലാണ്.ആ നിലയിൽ മറ്റുള്ളവരുമായി സംവദിക്കുവാൻ സാധ്യമാവണമെന്നില്ല.ഇവിടെയാണ് മോണോലോഗുകൾ തുണയ്ക്കുന്നത്.അത്തരം ആത്മഭാഷണങ്ങൾക്ക് സംസാരഭാഷയ്ക്ക് സാധ്യമാകാത്ത ആഴമുണ്ട്.തന്നെത്തന്നെ മുറിച്ചു വെയ്ക്കാൻ നോവലിൽ ഇംറേയ്ക്ക് സാധ്യമാകുന്നത് അതുകൊണ്ടുതന്നെ.നോവലിൽ ഒരിടത്ത് ഇങ്ങനെയൊരു ആത്മഗദമുണ്ട് :”ഓർമ്മിക്കൽ അറിയലാണ്.നമുക്കറിയുന്നത് ഓർക്കാനാണ് നാം ജീവിക്കുന്നത്.കാരണം ജീവിതം പഠിപ്പിച്ചത് നമുക്ക് മറക്കാനാവില്ല.”അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഓർമ്മകൾ വേട്ടയാടുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളാണ് ഇംറേയുടേത്.

ഓഷ്വിറ്റ്സ് കോൺസെൻറ്രേഷൻ ക്യാംപിലെ പീഡനം നിറഞ്ഞ കുട്ടിക്കാലമാണ് നായകൻറേത്.മുടിനാരിഴ ഭാഗ്യം കൊണ്ടു മാത്രം രക്ഷപ്പെടാൻ സാധിച്ച ജൂതൻ.തിരിച്ചുകിട്ടിയ ജീവിതം നഷ്ടപെട്ട ജീവിതത്തെ പൂരിപ്പിയ്ക്കാൻ പര്യാപ്തമായിരുന്നില്ല.എങ്കിലും ജീവിതം പകുത്ത് നൽകാൻ പങ്കാളിയായി.എഴുത്തും പ്രിയസഖിയും പങ്കിട്ട ജീവിതമാണ് പിന്നീടുള്ള ജീവിതം.കിടപ്പറയിൽ തന്നിൽ നനഞ്ഞൊട്ടികിടന്ന ഭാര്യ ഒരു കുഞ്ഞിനെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്.മക്കളുണ്ടാവാത്ത രതിയിലാണ് അയാൾക്ക് താല്പര്യം.വംശവെറിയും വേട്ടയാടലും ഇനിയുണ്ടാവില്ല എന്നു വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ മാത്രം വളർന്നിട്ടില്ല ലോകം എന്ന യാഥാർത്ഥ്യം മുന്നിലുണ്ട്.പീഡിപ്പിക്കപെടാൻ കാലത്തിന് വിട്ടുകൊടുക്കാൻ താനായി ഒരു തലമുറയ്ക്ക് ജന്മമേകില്ലെന്ന് ജയിൽപക്ഷിയായിരുന്ന കാലത്തെ ഉറച്ച തീരുമാനമാണ്.ആ തീരുമാനം അയാളിൽ എന്നെന്നേക്കുമായി ഉറച്ചു പോയിരുന്നു.സംഭോഗവേളയിൽ അരുത് ഒരു കുഞ്ഞ് എന്ന് അവളോട് ഉള്ളു പിടയുന്ന വേദനയോടെ പറയുമ്പോഴും സ്വന്തം കുഞ്ഞ് എന്ന അവളിലെ ആഗ്രഹത്തെ No എന്ന നിശ്ചയദാർഢ്യത്തോടെ നേരിട്ടു.No എന്ന വാക്കിന്റെ അമർച്ച, നിലവിളി നോവലിൽ ആവർത്തിച്ചു വരുന്നു.തന്നിൽ തന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ ഒരിക്കലും പിറക്കരുതെന്ന് ആശിക്കുന്ന സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ കുറിച്ചുള്ള സ്വപ്നമുണ്ടിങ്ങനെ:” തവിട്ടു നിറമുള്ള ഒരു കൊച്ചു മകളാവുമോ നീ, നിന്റെ കൊച്ചു മൂക്കിനും ചുറ്റും പടർന്ന മറുകുമായി, അല്ലെങ്കിലൊരു താന്തോന്നിയായ മകനായി,ചാരനിറമാർന്ന നീലകല്ലുകൾ പോലെ കറുപ്പും തിളക്കവും ഉള്ള കണ്ണുകളുമായി അതെ നിന്റെ നിലനിൽപ്പിന്റെ സാധ്യതയായി എന്റെ ജീവിതത്തെ നിരൂപിക്കുക.”

നാസികാലത്തെ ക്രൂരപീഡനങ്ങൾ,ആ ഓർമ്മകൾ അയാളിൽ ജനിപ്പിച്ച വാക്കായിരുന്നു No എന്നത്.ഉറച്ചബോധ്യത്തിൽ നിന്ന് രൂപപ്പെടുത്തിയ ഉത്തരവാദിത്വമായിരുന്നു No എന്ന വാക്ക്.താനൊരിക്കലും മറ്റൊരാളുടെ അച്ഛനോ ലക്ഷ്യമോ ദൈവമോ ആവരുത് എന്നത് ജീവിതം പഠിപ്പിച്ച പാഠം. എനിക്കും എന്റെ ബാല്യത്തിനും സംഭവിച്ച ദുരന്തം എൻറെ കുഞ്ഞിനു സംഭവിക്കരുത് എന്ന നിശ്ചയദാർഢ്യം അങ്ങനെയുണ്ടായി.അതുകൊണ്ട് കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഉല്പാദിപ്പിക്കാത്ത രതി മതി.നോവലിലൊരിടത്ത് നോവലിനെ മൊത്തത്തിൽ ടാഗ് ചെയ്യുന്ന പ്രസ്താവനയുണ്ട്, man’s greatest crime is to be born.ജനിക്കുന്നതുതന്നെ കുറ്റമാകുന്നു! ആ കുറ്റത്തിന്റെ പേരിലുള്ള ശിക്ഷയായി ജീവിതം മാറുന്നു.ജനിപ്പിക്കുക എന്നത് അതുകൊണ്ടുതന്നെ കുറ്റകൃത്യമാണ്!ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ പിതാവാകുക വഴി അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരാളെ കുറ്റവാളിയാക്കുകയും ദുർവിധിക്കു വിധേയമാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ക്രൂരതയായതിനാൽ കിടപ്പറയിൽ ശരീരങ്ങളുടെ കേവല ഉത്സവം എന്ന നിലയിൽ മാത്രം മതി ദാമ്പത്യവും രതിയും.രണ്ടാളുടെ ആനന്ദങ്ങൾക്കപ്പുറം മൂന്നാമതൊരാളുടെ നിലവിളിയിലേക്കു സംഭോഗം മാറരുത് എന്ന് അയാൾ തീരുമാനിക്കുന്നു.ആ തീരുമാനത്തിനു അയാൾ ജീവിതം വിട്ടു കൊടുത്തു.

ഓർമ്മ വെച്ച കാലം മുതൽ ഓഷ്വിറ്റ്സ് ഒരു തരത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു തരത്തിൽ വേട്ടയാടുന്നുണ്ട്.കുടുംബം തന്നെ ഓഷ്വിറ്റ്സിൻറെ ചെറുമാതൃകയായിരുന്നു.കുടുംബം മറ്റൊരു ഭരണകൂടാധികാരസ്ഥാപനമായിരുന്നു.അതു പാടില്ല ഇതു പാടില്ല എന്ന് പ്രാക്ടീസ് ചെയ്ത ഒന്നാംകിട ഫാഷിസ്റ്റായിരുന്നു അച്ഛൻ. കുടുംബത്തിനകത്ത് ഇങ്ങനെയുള്ള അച്ഛന്റെ വലിയൊരു രാജ്യമാതൃകയായിരുന്നു ഹിറ്റ്ലർ എന്ന ലോകത്തെ വിറപ്പിച്ച സർവാധിപതി.ലോകത്തിൻറെ തന്ത താനാണ് എന്ന അവകാശവാദമായിരുന്നല്ലോ ഹിറ്റ്ലറിന്.ജൂതരായി ഒരിക്കലും ജീവിക്കാത്തവരെ പോലും
ജൂതരായി പിറന്നുപോയതിനാൽ മാത്രം വേട്ടയാടി.

ജൂതത്വം കുറ്റമായി വിധിക്കപെട്ടു.
പീഡാനുഭവങ്ങളിലൂടെയാണ് വളർന്നത്.വിട്ടൊഴിയാത്ത വയറുവേദന,ചെന്നിക്കുത്ത്.കുഞ്ഞായിരിക്കെ കണ്ടു നിൽക്കേണ്ടി വന്നു അച്ഛനും അമ്മയും ബന്ധം വേർപിരിയുന്നത്.അച്ഛനും അമ്മയും എങ്ങനെ ആയിരിക്കരുതെന്ന് പഠിപ്പിച്ചത് കുട്ടികാലമായിരുന്നു.അതുകൊണ്ടുതന്നെ വിവാഹം കഴിക്കേണ്ടി വന്നപ്പോൾ സ്വന്തം ജീവിതം പഠിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്താകരുത് ഒരച്ഛൻ എന്ന്. എന്താകരുത് അച്ഛൻ എന്ന് ഭയപ്പെട്ട അച്ഛനാവുമോ താൻ ദാമ്പത്യജീവിതത്തിൽ എന്ന ആധി കിടപ്പറയിൽ നിരന്തരം വേട്ടയാടി.സ്വന്തം ജീവിതം പഠിപ്പിച്ച പാഠമായിരുന്നു അച്ഛനാകരുത് എന്ന പാഠം.

അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും സ്വന്തം ന്യായങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു വേർപിരിയാൻ.അവർക്കിടയിൽ പാലമാകാൻ മകനെന്ന നിലയിൽ സാധിച്ചില്ല.പോർനിലമായിരുന്നു അവർ പങ്കുവെച്ച ജീവിതം.തൻറെ സ്വന്തം ഭാഷയിലായിരുന്നു അവർ വഴക്കിട്ടിരുന്നത്.എന്നിട്ടും തനിക്കതു മനസിലായില്ല.വീടിനപ്പുറം സ്കൂളിലും ഉണ്ടായില്ല മനസ്സിൽ താലോലിക്കാൻ നല്ലൊരോമ്മ.കൂടുതൽ ദുഷിപ്പിക്കുന്ന വിദ്യാഭ്യാസമായിരുന്നു.ആർദ്രത എന്നൊന്നറിയാതെ അങ്ങനെ വളർന്നു.എവിടെ നിന്നും ലഭിച്ചില്ല സ്നേഹസ്പർശം.വൈകാരികതയ്ക്കൊരിടവുമില്ലാത്ത വിദ്യാഭ്യാസം ഫാഷിസത്തിനുവേണ്ടിയാണ് പണിയെടുക്കുന്നതെന്ന് പിന്നീട് ബോധ്യമായി.വീടു പോലെ വിദ്യാലയവും ജീവിതം തുലച്ചു.കുഞ്ഞായിരിക്കെതന്നെ ഫാഷിസത്തിനിരയാവാൻ പരിശീലിക്കപെട്ടു. അല്ലെങ്കിൽ ആ രീതിയിൽ താനറിയാതെ മെരുങ്ങി.എങ്ങനെയൊരു ഇരയായിരിക്കണം എന്ന പരിശീലനകളരിയായിരുന്നു കുടുംബം മുതൽ ഓഷ്വിറ്റ്സ് വരെ.ആ വിധിയ്ക്കു വിട്ടു കൊടുക്കേണ്ടിവന്നു സ്വന്തം ജീവിതം.

ഒരാൾ മറ്റൊരാളുടെ മേൽ അധികാരം പ്രയോഗിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് ഭ്രാന്താണ്,ആ ഭ്രാന്തിന് ഒരു ജനത ഏറ്റുവാങ്ങേണ്ടി ദുരന്തമായിരുന്നു ഫാഷിസം.ക്രിമിനൽ ബുദ്ധിഭ്രമമുള്ള ഒരാൾ തടവറയിലോ ഭ്രാന്താലയത്തിലോ എത്തുന്നതിനുപകരം അധികാരസ്ഥാനങ്ങളിൽ എത്തുമ്പോൾ സംഭവിക്കുന്ന ദുരന്തമാണ് ഫാഷിസം.അധികാരമില്ലാത്ത ജനങ്ങൾക്കു നേരെ ഭരണകൂടം പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന യുദ്ധമാണ് ഫാഷിസം.സ്വന്തം നാട്ടിൽ നിന്ന് ആട്ടിയോടിക്കപെടുന്നവർ,നാടുകടത്തപെട്ടവർ പിന്നീട് അതേ ലോകത്തേക്ക് പിൻ/മുൻ വാതിലുകളിലൂടെ കടന്നു വരുമ്പോഴാണ് ആ നാടിൻറെ വർത്തമാനം പറയുന്ന പുരാവൃത്തങ്ങൾ പിറക്കുന്നത്.അങ്ങനെ ജീവിതം രൂപപ്പെടുത്തിയ മറ്റൊരു പുരാവൃത്തമാണ് For an Unborn Child.നോവൽ ഒരിടത്ത് സ്വയം പ്രസ്താവിക്കുന്നുണ്ട്.”ഈ നോവൽ ഒരു മനുഷ്യന്റെ ആത്മഭാഷണമാണ്.”നോവലിനകത്തെ നോവലാണ് ഈ നോവൽ.സ്വന്തം നോവലിനെ കുറിച്ചുള്ള ഇംറേയുടെ പ്രസ്താവന കൂടിയാണിത്.

ജീവിതകാലമത്രയും ജൂതനല്ലാതെ ജീവിച്ചിട്ടും സ്വന്തം ജൂത അസ്തിത്വത്തിന്റെ പേരിൽ വേട്ടയാടപ്പെട്ട ജനതയുടെ പുരാവൃത്തമാണ് നോവൽ.സ്വന്തം രക്തം മറ്റൊരു തലമുറയുടെ പിറവിയ്ക്ക് ഇടവരുത്തരുത് എന്ന ശപഥം നിറവേറ്റാൻ No എന്ന വാക്കിന് ജീവിതം ബലി കൊടുത്തു.

ആ ജീവിതം പങ്കിട്ടു ജീവിക്കാൻ അധികകാലം അവൾക്ക് സാധിച്ചില്ല.ശരീരങ്ങളുടെ ഉത്സവം മാത്രം മതിയായിരുന്നില്ല അവൾക്ക് ജീവിതം.ആ ഉത്സവം പോലും ഒട്ടും ഉത്സവമായിരുന്നില്ലെന്ന് അവൾ കണക്കെടുക്കുന്നുണ്ട്.അവളുടെ മുന്നിൽ അയാൾ ശഠിച്ച No എന്നാലെന്ത് എന്ന് നിരന്തരം വിശദീകരിച്ചു പോന്ന വിരസജീവിതത്തിൽ തുടരാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല എന്ന് മടുപ്പ് തോന്നിയ ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ജംഗ്ഷനിൽ വെച്ച് അവൾക്ക് വെട്ടി തുറന്നു പറയേണ്ടിവന്നിങ്ങനെ:”ഈ ചതുപ്പിൽ നിന്ന് നമുക്ക് രക്ഷപെടാം.”

രോഗിയും വിഷംതീണ്ടിയവനുമായ ബുദ്ധിജീവിയെന്നു ഭർത്താവിനെ വിളിച്ചാക്ഷേപിച്ചു അവൾ അയാളിൽ നിന്നിറങ്ങി പോയി.ശേഷിച്ച ജീവിതം ആഗ്രഹിച്ചതുപോലൊരു ജീവിതം ഇനിയുള്ള കാലം ജൂതനല്ലാത്ത മറ്റൊരാണിനൊപ്പമെന്നും അങ്ങനെയൊരാൾ കാത്തിരിക്കുന്നുവെന്നും അറിയിച്ചു.

കാലം കടന്നു പോയി.ഒരിക്കൽ ഒരു കോഫി ഹൗസിലിരിക്കെ അവൾ രണ്ടു കുട്ടികളുടെ കൈപിടിച്ചുവന്നു.ഒരാൾ തവിട്ടു നിറമുള്ള കണ്ണുകളുള്ള പെൺകുട്ടി, അവളുടെ കൊച്ചു മൂക്കിന് ചുറ്റും പടർന്ന മറുക്, മറ്റേയാൾ താന്തോന്നിയായ ഒരാൺകുട്ടി.ഒരേ മനസായി,ഒരേ ശരീരമായി ഒരുമിച്ചു ജീവിച്ച കാലത്ത് അവളുമായി പങ്കിട്ട അതേ കാല്പനിക സ്വപ്നത്തിലെ മക്കൾ.ജീവിതം കടം വീട്ടുകയായിരുന്നോ?

അയാൾക്ക് ഒളിച്ചോടാൻ മറ്റൊരു സ്ഥലമുണ്ടായിരുന്നില്ല.അതുകൊണ്ട് ജീവിച്ച ജീവിതം ജീവിക്കേണ്ടി വന്നു.പെട്ടുപോയൊരു ജീവിതം, അകത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ വാതിൽ ലഭിക്കുകയും പുറത്തേക്ക് വഴിയില്ലാതെ പെട്ടുപോയൊരു ജീവിതം.
ഭാര്യ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയതിനു ശേഷം മറ്റൊരു സ്ത്രീയുമായി ബന്ധം സ്ഥാപിച്ചു.കരാറുണ്ടായിരുന്നു ആ ബന്ധത്തിന്.ആ ബന്ധത്തിൽ സ്നേഹം എന്ന വാക്ക് കടന്നു വരരുത് എന്നായിരുന്നു കരാർ.
ഒട്ടും കണ്ടീഷൻഡല്ലാത്ത ബന്ധം.
സ്നേഹം എന്ന വാക്ക് എന്നെങ്കിലും ആ ബന്ധത്തിൽ കടന്നു വരുന്ന സാഹചര്യം ഉണ്ടാവുന്നതോടെ സ്വാഭാവികമായും നിരുപാധികമായും ഇല്ലാതാകും ആ ബന്ധം എന്നായിരുന്നു കരാർ.
നനഞ്ഞ ചെങ്കീരിയെ പോലെ ജീവിക്കുന്നതിനു അങ്ങനെയൊരു ബന്ധത്തിന്റെ ഇടം വേണമെന്ന് അയാൾ കരുതി.ഓടിപോവാൻ തോന്നും, എന്നാലും ഓടിപോവില്ല,ഓടിപോവാൻ സാധിക്കാത്ത വിധത്തിൽ എന്തോ ഒന്ന് അയാളെ നാട്ടിൽ പിടിച്ചു നിർത്തുന്നു.പെട്ടുപോവുന്ന ഈ ജീവിതത്തിന് പ്രത്യയശാസ്ത്രവും അധികാരവുമായി വെറുപ്പ് വാഴുന്ന,ഇരപിടിക്കുന്ന പുതിയകാലത്തുമുണ്ട് ഒരർത്ഥത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരർത്ഥത്തിൽ ഈ നോവലിന് പരാവർത്തനം …

littnow.com

Littnow ലേക്ക് രചനകൾ അയക്കുമ്പോൾ വാട്സാപ് നമ്പർ , ഫോട്ടോ കൂടി ചേർക്കുക

littnowmagazine@gmail.com