കവിത
ഇനിയുമൊരുകാലം

ബിന്ദു തേജസ്
ഇന്നുമെന്നെപ്പൊതിയുമൊരു
പ്രിയ തരമാകുമദൃശ്യ കരങ്ങളാം
കനിവ് തീർക്കും കരളിണ ക്കത്തിന്റെ കണ്ണികൾ.
നനവ് മൂടി മിഴിപ്പച്ച മങ്ങി ത്തുടങ്ങവേ
ഇടറി,വിറയാർന്ന സ്വരവു മലച്ചുപോയ് ,
ഹൃദയ താഴ് വാരങ്ങൾ തൻ പ്രതിധ്വനിയും വിതുമ്പുന്നു .
പടിയിറങ്ങുമ്പോളുളളം പിടയുന്നതിൻ നുറുങ്ങലും
ഗദ് ഗദവുമെന്നപോൽ
കിനാ മലരുകൾ പൊഴിയുമാ നിറ ചിത്രമുറ്റു നോക്കവേ
നിറയെയോർമ്മ ശലഭങ്ങൾ തുടിക്കയായ് ,
അവിടെ ഞാനും പറക്കയാ ച്ചിറകിലേറി
യനേകകാലങ്ങളിലൂടെയൊരിത്തിരി നേരം .
തുടു തുടുത്തൊരാ പനീർ
പൂവുകളിതളടർന്നൊന്നു
മണ്ണിനെച്ചുംബിക്കവേ
വ്യഥകളറ്റു ഞാനും ചിരിക്കയായ്
ഒന്നു മധികമായ് ഭ്രമ ത്തിൻ വലയെറിഞ്ഞീലയെങ്കിലുമലോസരക്കൊളുത്തിലെന്നെ
കുടുക്കീലയിവിടം പ്രിയം മാത്രമണച്ചു
ഞാനാ മധുരംനുണഞ്ഞു നടക്കട്ടെ .
പാതിയിലേറെക്കഴിഞ്ഞൊരീ പാതയിലിനിയും
പൂക്കാനൊരു വെൺ ചെമ്പകച്ചില്ല തളിരിടുമോയെന്നു
വെറുതെ നിനച്ചു നിൽക്കയാണിപ്പോഴും…

littnow.com
littnowmagazine@gmail.com
- Uncategorized4 years ago
അക്കാമൻ
- ലോകം4 years ago
കടൽ ആരുടേത് – 1
- കവിത3 years ago
കവിയരങ്ങിൽ
വിനോദ് വെള്ളായണി - സിനിമ3 years ago
മൈക്ക് ഉച്ചത്തിലാണ്
- കല4 years ago
ഞാൻ പുതുവർഷത്തെ വെറുക്കുന്നു
- കവിത4 years ago
കോന്തല
- ലേഖനം4 years ago
തൊണ്ണൂറുകളിലെ പുതുകവിത
- കായികം3 years ago
ജോക്കോവിച്ചിന്റെ വാക്സിനേഷൻ ഡബിൾഫാൾട്ടും ഭാരതത്തിന്റെ ഭരണഘടനയും
You must be logged in to post a comment Login