ലേഖനം
നോട്ടം 5
പി.കെ.ഗണേശൻ.
കള്ളൻ,കള്ളൻ,കള്ളാ യെന്നു വിളിക്കാതെ…
അതിജീവനത്തിന് അന്നന്നത്തെ അപ്പം മോഷ്ടിക്കുന്നവരെ കള്ളന്മാരെന്നു വിളിക്കുന്നതിൽ നീതിരാഹിത്യമുണ്ട്
അതുകൊണ്ടാണ് അന്നം മോഷ്ടിക്കുന്നവരെ കള്ളന്മാരെന്നു മുദ്രയടിച്ച് നിയമത്തിനു വിട്ടു കൊടുക്കാൻ നീതിബോധമുള്ളവരിപ്പോഴും തയ്യാറാവാത്തത്.അട്ടപാടിയിലെ ആദിവാസി യുവാവ് മധുവിൻറെ ജീവനുമേൽ ആൾക്കൂട്ടം മരണശിക്ഷ വിധിച്ചപ്പോൾ നമ്മുടെ ഉള്ളുപിടഞ്ഞത് ഇപ്പറഞ്ഞ നീതിബോധമുള്ളതുകൊണ്ട്.
വിക്ടർ ഹ്യൂഗോ ആവിഷ്കരിച്ച ആ പാതിരിയുണ്ടല്ലോ,കള്ളനുണ്ടല്ലോ,ആ പാതിരിയുടെ നീതിബോധമാണ് ലോകത്തിൻറെ കാതൽ.മിക്ക മനുഷ്യരിലുണ്ട് ഏറിയും കുറഞ്ഞും ആ നീതിബോധം.പാവങ്ങളിലെ പാതിരിയും മോഷ്ടാവും ഒരുപോലെ നമ്മുടെ ഉള്ളിലുണ്ട്.അതുകൊണ്ടുതന്നെ കുറ്റവും ശിക്ഷയും എന്ന നിയമവ്യവസ്ഥയുടെ കാർക്കശ്യമില്ല മനുഷ്യകുലത്തിൻറ നൈതിക വ്യവഹാരത്തിൽ.പലപ്പോഴും സമാന്തരമാണ് അവ.
അന്നന്നേയ്ക്കു വേണ്ടതുമാത്രം മോഷ്ടിക്കുന്നവർ പുലർത്തുന്ന മര്യാദയുണ്ട്.ആസക്തിയെ കയറൂരിവിടുന്നവരല്ല ഇക്കൂട്ടർ. ആസക്തിയെ പിടിച്ചു കെട്ടുന്നതിൽ അവർ പുലർത്തുന്ന ജാഗ്രത ആർത്തി സംസ്കാരമായി വ്യവഹരിക്കുന്ന പൊതുജീവിതത്തിൽ സാമാന്യേന കാണാറില്ല.
ഇവിടെയാണ് കലാസൃഷ്ടി പുതിയ മനുഷ്യരെ തേടുന്ന പൊസിഷൻ.ഭൂമിയിൽ
നാം കാണാത്ത എന്നാൽ നാം ആഗ്രഹിച്ചുപോവുന്ന ചില മനുഷ്യരെ
സൃഷ്ടിക്കുമ്പോഴാണ് ഒരു കലാസൃഷ്ടി മനുഷ്യതയെ പ്രാപിക്കുന്നത്.
കുറ്റവും ശിക്ഷയും എന്ന വ്യവസ്ഥിതിയുടെ നീതിന്യായത്തെ ഉൾകൊള്ളാൻ ഒരു കലാസൃഷ്ടിവിസമ്മതിക്കുമ്പോൾ അതിലൊരു പ്രോഗ്രസീവായ എലമെൻറുണ്ട്.മറ്റൊരു വൻകര തേടുന്നതുപോലെ, അസാധ്യമായ ഒരു വൻകര സ്വപ്നം കാണുന്നതു പോലെ,ആ സ്വപ്നത്തിൽ നാം ജീവിക്കുന്ന വൻകരകൾ ഒഴുകി പോകുന്നതു പോലെ.
ഹിരോകാസു കൊറീദയുടെ പാംഡിയോർ ലഭിച്ച ഷോപ്പ് ലിഫ്റ്റേഴ്സ് എന്ന സിനിമ നാം നിർമ്മിച്ച അനുഷ്ഠാന പൊതുബോധത്തെ അട്ടിമറിക്കുന്ന കലാസൃഷ്ടിയാണ്.
മകനെ മോഷണകല അഭ്യസിപ്പിക്കുന്ന അച്ഛനുണ്ട് സിനിമയിൽ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രമായി. ഒരിക്കൽ അന്നത്തെ അന്നത്തിനുള്ള ശ്രമം കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ വഴിയിൽ വെച്ച് കിട്ടിയ ഒരു പെൺകുട്ടിയേയും കൊണ്ടു വരുന്നു.തനിക്കോ ഭാര്യയ്ക്കോ പിറന്നാളവണമെന്നില്ല തങ്ങളുടെ മകൻ,മകൾ എന്ന നിലയിൽ കൂടുമ്പോഴൊരിമ്പമുണ്ട് അവർ പാർക്കുന്ന മേൽക്കൂരയ്ക്കു കീഴിൽ.
അവളേയും മോഷ്ടിക്കാനുള്ള കല പരിശീലിപ്പിക്കുന്നു.നിയമം അതിൻറെ വഴിയേ ആ അച്ഛനെ പിന്തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.കിഡ്നാപ്പിംഗ് കുറ്റം ചുമത്തി വിചാരണക്കു വിധേയമാക്കിയപ്പോൾ കോടതി മുറിയിൽ ജൂറിയുടെ ചോദ്യം, കുട്ടികളെ മോഷ്ടിക്കാൻ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നതു കുറ്റകരമാണെന്നറിയൂലേ?പരിശീലിപ്പിക്കാൻ മറ്റൊന്നുമറിയില്ല എന്ന മറുപടിയിൽ ദൈന്യജീവിതത്തിൻറെ നിലവിളിയുണ്ട്.ജീവിക്കാനാണ് പരിശീലിപ്പിക്കുന്നത്, അതൊരു മോശം പാഠമല്ലെന്ന യുക്തിയുണ്ട് ആ നിലവിളിയിൽ.വലിയ മൂല്യങ്ങൾ പഠിച്ചു വരുന്നവർ ജീവിക്കുന്ന ജീവിതത്തിൽ ആ പാഠം എത്രത്തോളമുണ്ട് എന്ന പര്യാലോചനയ്ക്ക് ആ സന്ദർഭം നിമിത്തമാവുന്നുണ്ട്.കോടതിയുടെ മുന്നിൽ കുറ്റവും ശിക്ഷയും മാത്രം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന നിയമം മാത്രമേയുള്ളൂ.ആ നിയമത്തിനു പിടികിട്ടാത്ത പലതുമുണ്ട് ജീവിതത്തിൽ.ഷോപ്പ് ലിഫ്റ്റേഴ്സ് ആവിഷ്കരിക്കുന്നത് അത്തരമൊരു ജീവിതമാണ്.
വലിയ ആശയങ്ങൾ/ആദർശങ്ങൾ പഠിക്കുകയും പഠിപ്പിക്കുകയും എന്നാൽ ജീവിതത്തിൽ പിന്തുടരാതിരിക്കുകയു ചെയ്യുന്ന ഒരേയൊരു ജീവി മനുഷ്യനാണ്.പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരേയൊരു ജീവിയും മനുഷ്യനാണല്ലോ.മറ്റു
ജീവികൾ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പരിശീലിപ്പിക്കുകയാണ് ചെയ്യാറ്.ആ കുഞ്ഞുങ്ങൾ അങ്ങനെ ജീവിക്കാൻ പരിശീലിക്കുന്നു.
കടയിൽ വില്പനയ്ക്കുവെച്ചിരിക്കുന്ന സാധനങ്ങൾ ഒരു നോ മേൻസ് ലാൻറിലാണ്.കച്ചവടക്കാരനും ഉപഭോക്താവിനുമിടയിൽ ഉള്ളൊരു പൊസിഷനിൽ, അവിടെ അവരല്ലാത്ത മറ്റുള്ളവർക്കും സാധ്യതയുണ്ട് എന്ന് ‘അച്ഛൻ’ പരിശീലിപ്പിക്കുന്ന ജീവിതത്തിൽ വിചിത്രമായ സാധ്യതയുണ്ട്,രണ്ടുമല്ലാത്ത ഒരു മൂന്നാമിടം.
കുടുംബം എന്നാൽ കൂടുമ്പോൾ ഇമ്പമേറുന്നതെങ്കിൽ അത് ഒരേ മരത്തിൽ തന്നെ പൂക്കുന്ന വസന്തമാവണമെന്നില്ല.ഒരേ മരത്തിൽ തന്നെ പലകാടുകളുമാവാമെന്ന സാധ്യതയുമുണ്ടല്ലോ.ഒറ്റ തന്തയോ തള്ളയോ ആ മരമാവണം എന്ന് എന്തിനാണിത്ര നിർബന്ധം?ആ കാടുകൾക്കെന്തൊരു ഭംഗിയാണ് എന്നതാണ് ഷോപ്പ് ലിഫറ്റേഴ്സ് തുറന്നിടുന്ന സാധ്യത.പല സാഹചര്യങ്ങളിൽ നിന്നു വരുന്ന പല മനുഷ്യർ കൂടിചേരുമ്പോഴും ഇമ്പം ഒരു മേൽക്കൂര യ്ക്കു കീഴിൽ കൊണ്ടുവരാൻ സാധിക്കും.ഈ സാധ്യത ജീവിതത്തെ മാത്രമല്ല കുടുംബത്തെയും പുനർനിർവചനത്തിനു നിർബന്ധിക്കുന്ന ഒന്നാണ്.കുടുംബം എന്ന അധികാരഘടന അങ്ങനെ തലകീഴായി മറിയുന്നു.
രക്തബന്ധം എന്ന കുടുംബങ്ങൾ ആശ്ലേഷിക്കുന്ന മിത്തിനെ തന്നെ സിനിമ ആക്രമിക്കുന്നു.മകനോ,മകളോ സ്വന്തം രക്തത്തിലെന്തിനു പിറക്കുന്നു.എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും പിരിഞ്ഞു പോവാൻ തീരുമാനിക്കുമ്പോൾ സാധ്യമാവുന്ന കൂട്ടിരിപ്പ്.ആകസ്മികതകളുടെ പെരുംഘോഷമാവുന്നു അങ്ങനെ ജീവിതം.അസന്നിഗ്ധത തന്നെ ആത്മാവായൊഴുകുന്നു കുടുംബത്തിൻറെ ഈണമായി….
മലയാളിത്തമുള്ളൊരു സീനുണ്ട് സിനിമ യിൽ.കേരളം തന്നെയാണോ ഈ സിനിമയുടെ ഭൂമിക എന്ന് തോന്നലുളവാക്കുന്ന സന്ദർഭമങ്ങനെ.കേരളത്തിൽ നിന്നും അത്ര അകലത്തിലല്ല ജപ്പാൻ എന്ന തോന്നൽ അറിയാതെ.ഇളയ കുട്ടിയുടെ പല്ലിളകിപോയപ്പോൾ ഇളകിയ പല്ല് പുരപ്പുറത്തെക്കെറിയുന്ന രംഗമുണ്ട്, പണ്ടൊക്കെ നമ്മുടെ ബാല്യം പുതിയ നല്ല പല്ല് മുളച്ചു കിട്ടാൻ ചെയ്തതുപോലെ ,ഇളകിപോന്ന പല്ല് ചാണകത്തിൽ പൊതിഞ്ഞു പുരപ്പുറത്തേക്കെറിയാറുണ്ടല്ലോ,തുമ്പപൂപോലുള്ള പല്ല് മുളയ്ക്കാൻ,ചില അന്ധവിശ്വാസങ്ങൾക്ക് നാട് അകത്തായതിൻറെ ഭംഗിയുണ്ട്! ജപ്പാനിൽ നിന്ന് നാം കൊണ്ടതോ, നമ്മിൽ നിന്ന് ജപ്പാൻ കൊണ്ടതോ ഈ വിശ്വാസം.ആരാണ് ഒറിജിനൽ, ആരാണ് ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റ്?
ഒറ്റ കാഴ്ചയിൽ തന്നെ കൂടെ പോരുന്നൊരു സിനിമയാണ് ഷോപ്പ് ലിഫ്റ്റേഴ്സ്.
മറക്കാനാവില്ല ഈ സിനിമയുടെ ക്രാഫ്റ്റിനെ, ഓരോ ഫ്രെയ്മിലും ലൈവാണ് ജീവിതം, ഒഴുകുന്ന പുഴ പോലെ, നാം കണ്ട,കൊണ്ട ഏതോ ഒരു പുഴയിൽ നമുക്കെപ്പഴോ നമ്മെ മിസാവുന്നതു പോലെ കാഴ്ചയെ അനുഭവമാക്കുന്നുണ്ട് ഷോപ്പ് ലിഫ്റ്റേഴ്സ്….
littnow
ലേഖനം
വായനക്കുറിപ്പുകൾ
ലേഖനം
മാനസികാരോഗ്യവും പിന്തിരിപ്പൻ കാഴ്ചപ്പാടുകളും
ഡോണ മേരി ജോസഫ്
അന്നുമിന്നും അജ്ഞതാബോധം അലങ്കാരമാക്കുന്ന ഒരു വിഭാഗത്തിന്റെ തൊട്ടുകൂടായ്മയാണ് മാനസികാരോഗ്യം. പൊതു വിശ്വാസസംഹിത പ്രകാരം ഇത്രമേൽ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെട്ട മറ്റൊരു മേഖല ഉണ്ടോ എന്നും സംശയമാണ്. ആധുനികതയുടെ കുത്തൊഴുക്കിൽ മാനവരാശി ഒന്നാകെ മുന്നോട്ട് സഞ്ചരിക്കുമ്പോഴും മാനസിക രോഗവസ്ഥകളോടുള്ള സമീപനത്തിൽ മുൻവിധികൾ തെളിഞ്ഞു കാണാം. തങ്ങൾക്ക് ഇല്ല എന്നതുകൊണ്ട് മാത്രം സകല മാനസികപ്രശ്നങ്ങളും നിസാരമാണെന്ന് കരുതുന്ന ആളുകൾ, ചികിത്സ തേടിയാൽ മറ്റുള്ളവർ എന്ത് വിചാരിക്കുമെന്ന് ഭയന്ന് ദിനം തോറും രോഗാവസ്ഥ വഷളാകുന്നതിനോട് സ്വയം പൊരുതി തോറ്റു പോകുന്ന മറ്റ് ചിലർ, കൃത്യമായ ചികിത്സയൊഴികെ മണ്ണും മരവും മതവും പൊടിയും വേണ്ടി വന്നാൽ അടിയും ഇടിയും വരെ ഉപയോഗിച്ച് അത്ഭുത രോഗശാന്തിയ്ക്കായി കാത്തിരിക്കുന്ന ഇനിയൊരു വിഭാഗം എന്നിങ്ങനെ ദുരിതക്കുഴിയിൽ നിലകൊള്ളുന്ന ഒരുപാട് പേരുണ്ട്. മനുഷ്യൻ പിറവി കൊള്ളുന്ന നേരം മുതൽ പ്രാണൻ ഇല്ലാതാകുന്നത് വരെയുള്ള ഘട്ടങ്ങളിൽ മനോസംഘർഷങ്ങൾ സാധാരണമാണെങ്കിലും ദൈനംദിന ജീവിതത്തെ ദുസ്സഹമാക്കുന്നതിൽ ഇത്തരം സംഘർഷങ്ങൾ കാരണമാകുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, ജീവിതത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക താളം തെറ്റുന്നുണ്ടെങ്കിൽ എത്രയും വേഗം ഉചിതമായ ഇടത്തു നിന്നും സഹായം തേടേണ്ടതാണ് എന്ന സത്യം പലപ്പോഴും വിസ്മരിക്കപ്പെടുന്നു. വ്യക്തികളുടെ മാനസികാരോഗ്യത്തെക്കാൾ പ്രാധാന്യം പൊതു സമൂഹത്തിന്റെ ധാരണകൾക്ക് നൽകുമ്പോൾ സ്വാഭാവികമായും പ്രശ്നങ്ങൾ ആരംഭത്തിലേ കണ്ടെത്തുന്നതിൽ നാം പരാജയപ്പെടാൻ ഇടയുണ്ട്. ആൾക്കൂട്ടത്തിനു സ്വീകാര്യമായ നിലപാടുകൾക്ക് മാനസികാരോഗ്യ വിദഗ്ധന്റെ കണ്ടെത്തലുകളെക്കാൾ പ്രാധാന്യം കൽപ്പിക്കുന്ന അപകടകരമായ സ്ഥിതി വിശേഷം നമ്മുടെ നാട്ടിലെ മാനസികാരോഗ്യ രംഗത്തിനു തന്നെ വെല്ലുവിളിയാണ്. ഇത്തരം നിലപാടുകളും ചികിത്സയിലെ സ്വകാര്യതയെപ്പറ്റിയുള്ള ഭയവും മുതലെടുത്താണ് യാതൊരു ശാസ്ത്രീയ അടിത്തറയുമില്ലാത്ത സ്വയം പ്രഖ്യാപിത ചികിത്സകർ ഇവിടെ തഴച്ചു വളരുന്നത്. പലപ്പോഴും ഇത്തരം പരീക്ഷണങ്ങൾക്ക് ശേഷം യാഥാർഥ്യബോധം ഏറെക്കുറെ ഇല്ലാതായ അവസ്ഥയിലാകും അസുഖബാധിതരെ കൃത്യമായ ചികിത്സാ സംവിധാനത്തിലേയ്ക്ക് എത്തിക്കുന്നത്. രൂക്ഷമായ അവസ്ഥയാണെങ്കിൽ സ്വാഭാവികമായും സൗഖ്യപ്പെടാനോ താത്കാലിക ശമനം ലഭിക്കാനോ കാലതാമസം ഉണ്ടാകാനിടയുണ്ട്. ഇനി അഥവാ ആശ്വാസം ലഭിച്ചാലും തുടർ നടപടികൾക്കോ ചികിത്സാ ക്രമങ്ങൾക്കോ ബന്ധുജനങ്ങൾക്ക് താല്പര്യമുണ്ടാവില്ല. മരുന്നിന്റെ താൽക്കാലിക പാർശ്വഫലങ്ങൾ ഭാവിയിൽ ലഭിക്കാനിടയുള്ള സൗഖ്യത്തെക്കാൾ പലരെയും അസ്വസ്ഥതപ്പെടുത്താറുമുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ പൂർണമായ പ്രശ്നപരിഹാരം പലപ്പോഴും തടസ്സപ്പെടുന്നു. ഒരുപക്ഷെ തുടക്ക കാലഘട്ടത്തിൽ തിരിച്ചറിയാൻ സാധിച്ചാൽ മികച്ച രീതിയിൽ പരിഹരിക്കാനാവുന്ന പല മാനസിക ബുദ്ധിമുട്ടുകളും അങ്ങേയറ്റം സങ്കീർണമാകുകയും ഫലപ്രാപ്തിയിൽ എത്താൻ പ്രയാസം അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. വിവാഹം, പുതിയ ജോലി, കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഇങ്ങനെയുള്ള ഉത്തരവാദിത്വങ്ങൾ മാനസികപ്രശ്നങ്ങൾക്ക് പരിഹാരമായി വിലയിരുത്തുന്ന ആളുകൾ ഇന്നും പരിഷ്കൃത സമൂഹത്തെ പിന്നോക്കം വലിക്കുന്നുണ്ട് എന്നതും വസ്തുതയാണ്. സത്യത്തിൽ ഒരാളെ അയാളുടെ പ്രശ്നം തിരിച്ചറിഞ്ഞു പരിഹരിക്കാൻ സാധിക്കുന്നവരിലേക്കെത്തിക്കുന്നതിന് പകരം അടുത്ത തലമുറയെക്കൂടെ യാതൊരു ചിന്തയും ഇല്ലാതെ അതേ പ്രശ്നത്തിലേയ്ക്ക് വലിച്ചിടാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഈ മനുഷ്യത്വരാഹിത്യം കൂടുതൽ അപകടങ്ങളിലേയ്ക്ക് നയിക്കുമെന്നതിൽ തർക്കമില്ല. ഇനിയെങ്കിലും ഇത്തരം മിഥ്യകളിൽ നിന്നും തെറ്റിദ്ധാരണകളിൽ നിന്നും മാറി സ്വാതന്ത്രബുദ്ധിയോടെ മാനസികാരോഗ്യത്തെയും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രശ്നങ്ങളെയും വേർതിരിച്ചു കാണാൻ നമുക്ക് സാധിക്കണം. എങ്കിൽ മാത്രമേ ആരോഗ്യകരമായ മനോവ്യാപാരങ്ങളുള്ള, കൃത്യമായ അവബോധമുള്ള, മികച്ച വ്യക്തിത്വത്തിനു ഉടമകളായ ഒരു സമൂഹത്തെ വാർത്തെടുക്കാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ.
littnowmagazine@gmail.com
ലേഖനം
ഡോക്ടർമാർ വെറും ചെണ്ടകളോ?
ഡോ .അനിൽ കുമാർ .എസ്.ഡി
മരണത്തിനും ജീവിതത്തിIനുമിടയിലെ നൂൽപ്പാലത്തിലൂടെ രോഗിയോടൊപ്പം അതീവജാഗ്രതയിലും പ്രാർത്ഥനയിലും സഞ്ചരിക്കുകയും സക്രിയമായി പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന തൊഴിലാളികളാണ് ഡോക്ടർമാർ.
മരണവും രോഗവും വേദനയും കരിനാഗങ്ങളെപ്പോലെ കൂട്ടിരിക്കുന്ന ആശുപത്രിയിലെ ജോലിക്കാരുമാണ് ഡോക്ടർമാർ. രോഗം ഭേദമാകുമ്പോൾ അതിൻ്റെ മാർക്ക് ദൈവത്തിനും വഷളാകുമ്പോൾ അതിൻ്റെ കുറ്റം ഡോക്ടർക്കും നൽകുന്ന കൗശലക്കാരാണ് രോഗിയും കൂട്ടിരിപ്പുകാരും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ തൊഴിലിടം പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് അത്ര ആകർഷകമല്ല. രോഗത്തിൻ്റെ നിഗൂഢമായ സഞ്ചാരവും മരുന്നുകളുടെ പ്രതിപ്രവർത്തനവും സാഹചര്യങ്ങളുടെ വക്ര സഞ്ചാരവും ഉണ്ടാക്കുന്ന അപകടങ്ങൾക്ക് ഡോക്ടർമാരെ തെറിപറഞ്ഞ് സമാധാനിച്ചവർ ഇന്ന് ദേഹോപദ്രവത്തിൻ്റെ കീചക വേഷത്തിലേക്ക് മാറിയിരിക്കുന്നു. മരണം ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന രോഗത്തിനൊപ്പം പോരാടുന്ന ഡോക്ടർമാർക്ക് സ്വന്തം ജീവൻ പോലും നഷ്ടമാകുന്ന അവസ്ഥയാണ് സംജാതമായിരിക്കുന്നത്.
ഡോക്ടറെക്കുറിച്ച് സമൂഹത്തിലുള്ള ചില ദുഷ്പ്രചരണങ്ങളും നല്ല കല്ലുവച്ച നുണകളും അവരെ പഴയ മലയാള സിനിമയിലെ ബാലൻ .കെ .നായരാക്കി.
സിനിമയിൽ ചിലരെ സ്ഥിരം വില്ലന്മാരാക്കുമെന്നപോലെ ചികിൽസാ മേഖലയിലെ സ്ഥിരം വില്ലൻ ഡോക്ടറാണ്.
ആരോഗ്യരംഗം ഭരിക്കുന്നവർ (ഡോക്ടർമാർ ഉൾപ്പെടെ ) തുടങ്ങി പഞ്ചായത്ത് മെമ്പർ വരെ കാണിക്കുന്ന എല്ലാ അഴിമതിയുടേയും കെടുകാര്യസ്ഥതയുടേയും അട്ടിപ്പേറു ചുമക്കുന്നത് ചികിൽസിക്കുന്ന പാവം ഡോക്ടർമാർ. അവരെ കൊലയ്ക്കു കൊടുക്കുന്ന ഒരു സാമൂഹ്യവ്യവസ്ഥിതി ബീഭത്സമാണ്.
കുത്തഴിഞ്ഞ ഒരു വ്യവസ്ഥിതിയിൽ ചികിൽസിക്കാതെ ഇരിക്കുക അല്ലെങ്കിൽ തല്ലുവാങ്ങുക എന്ന ദുസ്ഥിതിയിലാണ് ചികിൽസകന്മാരായ ഡോക്ടർമാർ. തുമ്പിയെ കൊണ്ട് കല്ലെടുപ്പിക്കുന്നതുപോലെ അവരെക്കൊണ്ട് അമിത ജോലി ചെയ്യിക്കുന്ന സർക്കാർ രംഗവും കോർപ്പറേറ്റ് ഭീകരന്മാരായ സ്വകാര്യ രംഗവും ഒടുക്കം കൈകഴുകി രക്ഷപെടുന്നു.
ആരോഗ്യരംഗത്തിന് പരിമിതമായ നീക്കിയിരിപ്പാണ് സർക്കാരുകൾ കൊടുക്കുന്നത് .മാത്രമല്ല മരുന്നുകളുടെ ഗുണനിലവാരം നിലനിർത്തുവാനോ നിരീക്ഷിക്കുവാനോ സർക്കാരുകൾ ശ്രമിക്കുന്നില്ല. ആശുപത്രികളെ കൂടുതൽ നവീകരിക്കാനുള്ള വിഭവശേഷി കണ്ടെത്തുന്നില്ല .കിട്ടുന്ന വിഭവങ്ങൾ അഴിമതിക്കാർ പങ്കിട്ടെടുക്കുന്നു.
ഹെൽത്ത് സർവീസിൽ ഏർപ്പെടുത്തിയ കേഡർ വ്യവസ്ഥ ചികിൽസയുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത ഡോക്ടർമാരെ DMOയും DHS ,സൂപ്രണ്ട് മുതലായ പദവികളിൽ എത്തിക്കുന്നു. ഈ ഡോക്ടർമാർ വരുത്തുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ ചികിൽസിക്കുന്ന ഡോക്ടർമാരെ കൂടുതൽ കുഴപ്പത്തിലാക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ കുത്തഴിഞ്ഞ ആരോഗ്യരംഗത്തിൻ്റെ പാപഭാരം ചികിൽസിക്കുന്നവരുടെ തലയിൽ കെട്ടിവയ്ക്കുന്നു.
സമൂഹത്തിൽ രൂഢമൂലമായി വേരുറച്ച അഴിമതിയിൽ അധികാരിവർഗ്ഗം അഭിരമിക്കുമ്പോൾ അതിൻ്റെ പാപവും ചികൽസകരായ ഡോക്ടർമാർ ചുമക്കേണ്ടിവരുന്നു.
മെഡിക്കലോ സർജിക്കലോ ആയ വിഭാഗങ്ങളിൽ മനസ്സമാധാനമായി ജോലി ചെയ്ത് ജീവിക്കാൻ പറ്റിയ ഒരു സാഹചര്യമല്ല ഡോക്ടർമാർക്ക്. അവരെ കല്ലെറിയാനും കൊല്ലാനും സമൂഹം കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഈ സാഹചര്യത്തിൽ പുതിയ തലമുറയോട് പറയാനുള്ളത് ഒരു കാര്യം മാത്രം . ആത്മാഭിമാനത്തോടെ നിർഭയമായി ജോലി ചെയ്ത് ജീവിക്കണമെങ്കിൽ ഈ തൊഴിൽ തെരഞ്ഞെടുക്കരുത് .ഏതു നിയമത്തിനും സംരക്ഷിക്കാനാവാത്ത ഒരു സോഷ്യൽ സ്റ്റിഗ്മയുടെ ഇരയായി സ്വയം നീറാതെ സുരക്ഷിതമായി അകന്നുപോവുക.
ലിറ്റ് നൗ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന മാറ്ററുകളുടെ ഉള്ളടക്ക ഉത്തരവാദിത്വം എഴുത്തുകാർക്ക് മാത്രമായിരിക്കും.
ലിറ്റ് നൗ ലേയ്ക്ക് താങ്കളുടെ രചനകളും അയക്കൂ… ഒപ്പം ഒരു ഫോട്ടോയും വാട്സാപ് നമ്പരും ചേർക്കാൻ മറക്കാതിരിക്കണം.
littnowmagazine@gmail.com
You must be logged in to post a comment Login